Welkom in Alteveer en Kerkenveld

Welkom in het bruisende tweelingdorp Alteveer en Kerkenveld, waar zo'n 1.700 enthousiaste inwoners thuis zijn en deel uitmaken van de Gemeente De Wolden.
Deze website fungeert als een centrale hub voor een schat aan handige en interessante informatie over onze gemeenschap.

We waarderen jouw feedback! Als je opmerkingen hebt of informatie wilt wijzigen, nodigen we je uit om gebruik te maken van ons contactformulier.
Jouw input helpt ons om deze website up-to-date en relevant te houden voor iedereen.

Een speciale dank gaat uit naar onze gewaardeerde sponsoren, wier ondersteuning het mogelijk maakt om deze website te realiseren en te onderhouden. We zijn dankbaar voor hun bijdrage aan onze gemeenschap.

We zijn momenteel intensief bezig met een grondige vernieuwing van de Alteveer/Kerkenveld website, met als doel een frisse uitstraling en een verbeterde gebruikerservaring te realiseren.
Deze website heeft al sinds 2002 bestaan, wat betekent dat er een aanzienlijke hoeveelheid documenten, afbeeldingen en andere inhoud moet worden overgezet naar het nieuwe platform. Dit proces kan enige tijd in beslag nemen, maar we streven ernaar om alles zo snel en efficiënt mogelijk af te ronden.
Bedankt voor uw geduld terwijl we aan deze vernieuwing werken!

09 juni2020

Thirsa Leijssenaar is trots op 'aangeboren tatoeage'

Geplaatst door Rieks Jonkman.

Bron: Hoogeveensche Courant

2020 06 12 thirza

Foto: André Weima

Een bijzondere hobby of gewoon een bijzonder mens. De Hoogeveensche Courant en de Meppeler Courant laten regelmatig iemand aan het woord in de reeks Het Portret.

Naam: Thirsa Leijssenaar

Leeftijd: 18 jaar

Woonplaats: Kerkenveld

Bijzonderheid: heeft een reuzenmoedervlek of zoals ze zelf zegt ‘een aangeboren tatoeage’.

Wie een vluchtige blik op de arm van Thirsa werpt, zal denken dat haar bovenarm is gesierd met een tatoeage. Nee dus. Thirsa is geboren met een reuzenmoedervlek op haar bovenarm. „Toen ik werd geboren dachten de artsen eerst dat het een blauwe plek was. Toen ik wat groter werd, is de plek onderzocht en bleek het een reuzenmoedervlek te zijn. De artsen wilden het weghalen met de ‘kaasschaafmethode’, maar ik was al een te grote baby.”

De ouders van Thirsa gingen met hun pasgeborene van ziekenhuis naar ziekenhuis, maar uiteindelijk maakten ze de beslissing dat Thirsa zelf mocht bekijken wat ze er later mee wilde doen. En dat is maar goed ook, want Thirsa ziet het als onderdeel van haarzelf. „Het is toch een stukje van mijn lichaam. Ik ben er trots op omdat het gewoon iets stoers is. Ik heb wat bijzonders en ik durf ermee te lopen. Het heeft ook wel wat en het zit op een mooie plek, vind ik. Als ik een dag moeite heb met de vlek, kan ik het verbergen onder een shirtje. Dat is makkelijk."

Thirsa werd zich in groep 3 pas echt bewust van de reuzenmoedervlek, omdat ze ermee werd getreiterd op de basisschool. „Sommigen dachten dat het besmettelijk was en durfden niet in mijn buurt te komen. Dat was wel een moeilijke situatie, want ik had geen steun. Toen ik wat ouder werd ging het wel beter. De meesten wisten wat het was.”<EP,1>Toch zijn er wel dingen die Thirsa moeilijk vindt om te doen. „Naar het zwembad gaan bijvoorbeeld. In badkleding zie je het ook erg goed en mensen staren je toch na.” Haar verhalen kan ze wel kwijt bij NNN, het Nevus Netwerk Nederland. Mensen die een reuzenmoedervlek hebben, kunnen zich bij de vereniging aansluiten. „Het is een groot steunpunt voor mij. Je kunt verhalen met elkaar delen, bijvoorbeeld hoe je met bepaalde situaties omgaat.”

Zo kent Thirsa ook mensen waarvan de ouders besloten om de moedervlek weg te laten halen toen ze een baby waren. „Over het algemeen vinden zij het heel erg dat dat is gebeurd. Het is en blijft een stukje van jezelf. Of ik de vlek laat weghalen? Nee, tenzij er een ziekte inkomt. Dan wel. Maar iedereen heeft kans om huidkanker te krijgen. Ik denk dat ik niet per se in een risicogroep val. Dus houd ik mijn sleeve gewoon", zegt ze met een knipoog. 

 

Zoeken (offcanvas)